Plan:
- Çıkış noktasını oluşturan belli bir tartışma potansiyeline sahip olması gereken ifade, soru, tez (sav) veya iddiadır. Bu ifade, vs. öğrencilerin deneyimlediği dünyadan (“Erkekler neden kızlardan daha fazla özgürlüklere sahip?”, “Bazı ebeveynler neden evcil havanlara karşıdır?”) ya da politikadan güncel bir habere ilişkin (“Yabancı sayısını düşürme konusunda ne düşünüyorsunuz?”) ya da köken ülkeyle ilgili olabilir (“20 yıl sonra nerede yaşamak isterdiniz, burada yoksa ebeveynlerinizin ülkesinde mi, neden?”). Tartışmanın konusu, öğretmen ya da – daha iyisi – öğrenciler tarafından önerilebilir.
- Tartışma, konuya göre ikili veya üçlü gruplarla hazırlanır ya da baştan itibaren, öğrencilerin iki grupta gerekçe sıralamaya hazırlandıkları, lehte aleyhte tartışması olarak planlanır. Önemli olan tüm öğrencilerin, gerekçelerini düşünüp mümkünse not almalarıdır.
- Ana dilde söz kalıpları ve cümle kalıplarının da bir araya getirildiği
(ve sonra denendiği) bir ara ders gibi düşünülebilir. Bkz. girişte bölüm 2c ve yukarı Ünite 10 ve 12. - Esas konuşma veya tartışma için tabi önceden belirlenen konuşma kuralları (bkz. Ünite 9) geçerli, burada özellikle adil ve demokratik tutum gereklidir.
- Konuşma yönetimi ve olası başka roller öğrenciler tarafından üstlenilebilir, bkz. Ünite 14 ve 15. Bilhassa karşıt lehte/aleyhte tartışmalarında farklı yönetici rolleri tanımlamak tavsiye olunur.
- Farklı pozisyon ve taraflar için adil konuşma süresi ve sırasına dikkat etmek, konuşma yönetiminin özellikle önemli görevlerindendir.
- Tartışma sonrasında kısa bir dönüt ve değerlendirme turu yapılmalıdır: İyi giden neydi; başka bir turda neye daha çok dikkat etmeliyiz?