Öneriler:
- Burada, özel yaşamın, deneyimlerin vs. yönetimsiz anlık anlatımından bahsetmiyoruz, zira bunlar okulda zaten yerini almalıdır. Bunlar, örneğin anlatı çemberinde (bkz. yukarı Ünite 17) planlanmış durumlarda ya da tamamen plansız, bir sorun, önemli bir deneyim veya sevinçli bir olay konu edileceği zaman söz konusu olabilir.
- Tabi hiçbir çocuk, özel duygu, yaşantı ya da deneyimlerinden bahsetmeye zorlanmamalıdır. Bireysel anlatımın özünde, kendi isteğiyle anlatma vardır. Ancak bir çocuk uzun süreli sessiz kalıyorsa eğer, öğretmen bunun sebepleri ve durumun düzeltilmesi üzerinde düşünmelidir.
Plan:
- Özel düşünce, deneyimler ve duyguların söz konusu olduğu konuşma durumlarına giriş fikri olarak öğretmen, yazı tahtasına sonrasında tartışılacak soruyu yazabilir. Böyle fikirlere örnekler:
- Öğrencilerin bir önerisi de, giriş fikri olarak tabi işe yarar.
- Resim ya da fotoğraflar da özel konuşma için iyi fikir verebilir.
- Kişisel görüşme grupları için bir zarfta (belki anonim) fikir biriktirmek
iyi bir fikirdir. - Öğrencilere, asıl tartışma öncesi fikir ve düşüncelerini, dile dair olası sorunlarını not etmek için birkaç dakika süre verilir. Bkz. yukarı Ünite 10 (Konuşmaya Hazırlanma).
- Belki konuşma öncesi
1. dile ilişkin soruların çözümünün görüşüldüğü (ana dilde kavramlar),
2. öğretmenin burada özellikle faydalı cümle yapı taşları veya söz kalıplarını (“Fikrimce daha çok …”, “… daha çok … buluyorum” gibi kalıplar) önerebildiği ve
3. önemli konuşma kurallarının tekrar hatırlatıldığı (örneğin “Dikkatlice dinliyorum”, “Kimseye fikrinden ötürü gülünmez”, “Kimsenin sözünü bölmüyorum” vs. bkz. yukarı Ünite 9) kısa bir toplantı gerekir. - Soru, önce ikili grupta ya da hemen daha büyük bir grupta (düzey grubu ya da tüm sınıf) tartışılabilir.