Plan:

  • Çıkış noktası, öğrenciler ya da öğretmen tarafından okunup anlatılan oyunlaştırmaya uygun bir metin, bir hikâyedir. Bu resimli bir hikâye kitabı da olabilir.
  • Uygun bir sahne sonrasında (mümkünse birden fazla kişinin olduğu) ya da hikâyenin özellikle heyecanlı bir yerinde öğretmen okumayı ya da sesli okumayı böler. Öğrencilerin, biraz önce okunan sahneyi küçük gruplarda oynamalarını ya da devamı için bir çözüm düşünüp sahneye koymalarını ister.
  • Yönergeler anlaşılır şekilde ifade edilir: Hazırlık süresi 5–20 dk., sunulması en fazla 5 dk. Akabinde yapılacak son değerlendirmede, geçerli olacak kriterler tanımlanır (bkz. yukarı Ünite 26; burada dilsel açıları da göz önünde bulunduran kriterler çizelgesi iyi olur).
  • Öğrenciler gruplara ayrılır ya da kendileri grup oluşturur. Gösterilerini hazırlamak için süreleri 5–10 dakikadır. Bu gösteri için verilen süre sadece 5 dakikadır.
  • Gruplar çözümlerini canlandırır. Her sunu sonrası (veya, grup sayısı azsa: sonunda) diğer öğrencilerin kriter odaklı geri bildirimi yer alır.

Seçenekler:

  • Metne göre her gruba hikâyenin tek bir sahnesi verilebilir. Sonunda sahneler birbirine eklenir ve tam bir tiyatro oyunu olarak sahnelenir.
  • Fiktif oyun, daha doğrusu metinlerin oyunlaştırılması için parmak kuklalar ya da tepegözde gölge oyunları da uygundur.

Notlar:

  • Öğrencilere gerekli dağarcığı verebilmek için önemli söz kalıpları, yazı tahtasına not edilir ve yönergenin verilmesinden önce konuşulabilir; bkz. Ünite 26’daki öneriler.
  • Metne göre bir çocuk, asıl oyuncuların yanı sıra anlatıcı olarak tahsis edilir.
  • Oyuncular, büyük bir seyirci topluluğu karşısında konuşur. Buna göre, öğrencilere bu alıştırmada anlaşılır telaffuzun önemi açıkça anlatılmalıdır. Bu da izleyen öğrencilerin oyun boyunca dikkat ettikleri kriterlerdendir.

Table of Contents