- Her öğrenci sınıfa bir market fişi (Migros, Coop, Aldi vs.) ile gelir ve bunu bir A3 sayfanın ortasına yapıştırır. Fişin etrafına, marketten alınanların hangi amaçla veya ne iş yapmak için kullanıldığını ayrıntılı biçimde yazar. Bu açıklamalar ile kasa fişi üzerindeki ürün ve fiyat bilgisini okla birleştirir. (Fikir için bkz. “Sprachfenster”, Themenheft Schreiben, S. 29).
- Öğretmen, her öğrenciye bir obje veya nesne (örneğin, şal, kavanoz vs.) verir. Öğrenci, yazdığı metinde objenin ismini kullanmadan, onun yerine „benim objem“ diyerek onu olabildiğince ayrıntılı biçimde tarif etmeye çalışır. Sonra objeler sınıfta sol tarafa konulur, her objeye bir harf verilir. Metinler ise numaralandırılarak sınıfta sağ tarafa konulur. Öğrenciler, objeyle doğru metni eşleştirmeye çalışır (örneğin, F = 3). Bkz. Ünite 7.2b.
- Buna alternatif: Bu etkinlik, değişik resim veya kartpostalları, oyuncak hayvanları, „satılık ilanları“ veya „kayıp ilanları“ tarif ederek de yapılabilir.
- Öğretmen veya bir öğrenci basit bir hareketi veya eylemi sınıfta 2–3 kez tekrarlar (örneğin, raftan bir kitap seçmek gibi). Öğrenciler, gösterilen hareketi en ince ayrıntısına kadar yazarak anlatmaya çalışır. Sonra metinleri karşılaştırıp değerlendirir. Alternatif (daha zor seçenek): İki öğrenci sınıfta küçük bir sahne canlandırır (örneğin yolda giderken karşılaşan ve birbirini selamlayan iki çocuk vb.); bu sahneyi tüm ayrıntılarıyla yazarlar.
- Varsayalım ki, annemizin anneannesine, cep telefonuyla bir kişiyi nasıl arayacağımızı veya bir bilgisayarı nasıl açıp internete bağlanacağımızı anlatmamız gerekiyor. Öğrenciler, bu tarifleri ayrıntılı bir biçimde yazmaya çalışırlar, sonra ikili gruplarda metinlerin ne kadar ayrıntılı ve doğru olduğunu incelerler.