Një objektiv parësor i arsimimit ndërkulturor, integrues apo gjithëpërfshirës është që njerëzit të orientohen në kontekste multikulturore dhe të ndërveprojnë pa paragjykime dhe me sukses me njerëzit nga kulturat e tjera. Ata duhet sigurisht të mbajnë edhe identitetin e tyre dhe të jenë në gjendje ta zhvillojnë atë pa trysninë për t’u asimiluar.
Ana gjuhësore e shoqërive multikulturore është shumëgjuhësia, ashtu si kjo është një realitet në vendet e emigracionit në çdo shkollë, në çdo klasë. Të kundruarit e shumëgjuhësisë me interesim dhe çiltërsi dhe, në të njëjtën kohë, të vlerësuarit dhe të kujdesurit për gjuhën personale (përkatësisht gjuhët dhe dialektet e veta), numërohet si një prej aftësive më të rëndësishme dhe të domosdoshme ndërkulturore.
Mësimi në gjuhën e prejardhjes këtu mund dhe duhet të japë ndihmesën e vet. E vetëkutueshme që qendra e tij është gjuha e parë. Megjithatë, kjo nuk do të thotë se potencialet dhe burimet e tjera, të cilat nxënësit/et i kanë, të lihen pas dore, apo të mos merren parasysh. (Gjithashtu kjo natyrisht, aq më pak, nuk duhet të ndodhë në klasat e rregullta. Edhe mësimi i rregullt duhet që këtë potencial ta kapë dhe ta përdorë duke iu përshtatur nxënësve/eve dhe orientimit në mjedisin jetësor.)
Nëntë propozimet e mëposhtme tregojnë, në mënyrë të thjeshtë, se si dygjuhësia ose shumëgjuhësia e nxënësve/eve dhe shumëgjuhësia e shoqërisë mund të çojë në sekuenca emocionuese të mësimdhënies. Këto projekte janë edhe më motivuese, kur ato mund të drejtohen menjëherë tek potencialet e pranishme dhe përvojat e nxënësve/eve të MGJP. Në shumë raste, me to gërshetohen mundësi krijuese. Dhe, më në fund, pikërisht në krahasim me gjuhët e tjera shpesh mund të dallohen edhe veçantitë dhe veçoritë e gjuhës së vet. Se cila pjesë e kompetencës do të jetë në plan të parë (kompetenca e perceptimit, reflektimit, e ndërveprimit), tregohet në pasqyrën në fund të librit. Kategorizimet për klasat dhe nivelet janë shumë të gjera; shumica e propozimeve mund të zbatohen me përshtatje përkatëse në nivelet specifike.
Një udhëzim i rëndësishëm në fund: Për sa i përket gjuhës së parë, në MGJP në plan të parë qëndron përkrahja e kompetencave letrare (mësimi i gjuhës standarde, i të lexuarit dhe i të shkruarit të saj). Kjo është bindëse për shkak se shumë nxënës/e gjuhën e parë në shtëpinë prindërore e praktikojnë vetëm në dialekt dhe nganjëherë vetëm me një leksik shumë të kufizuar. Tek projektet e gjuhës në këtë kapitull, megjithatë, duhet domosdoshmërisht të përfshihen edhe dialektet (në gjuhën e parë dhe në atë të vendit mikpritës), dhe në mënyrë të ngjajshme edhe kodet e grupeve të veçanta dhe format e përdorimit të gjuhës.