Udhëzim:
- Shembulli për dialog, natyrisht, mund të zëvendësohet me një shembull nga mjedisi personal jetësor. Por ky duhet të përpunohet njëjtë sikur shembulli ynë.
- Burimi: Sipas Triandis (1972) në Thomas Alexander u.a. (Hrsg.) (2003): Handbuch interkulturelle Kommunikation und Kooperation, Bd. 1. Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht.
Rrjedha:
- M shpjegon, së pari, se çfarë është një atribuim (Përkufizimi: Çdo gjë që njerëzit ia atribuojnë vetës dhe të tjerëve duke u nisur nga karakteristika të paragjykimeve dhe hamendësimeve, p.sh., stereotipet etnike ose gjinore ose interpretime të tjera). Diskutim, se cilat nga këto përvoja relevante i kanë N.
- M informon se një dialog do të analizohet në dy nivele: 1. Në nivelin e asaj që ishte thënë në të vërtetë, 2. Në nivelin e interpretimeve të pashprehura dhe atributeve. Konteksti: Bëhet fjalë për një dialog në mes mbikëqyrësit amerikan dhe punëtorit grek në një ndërmarrje ndërkombëtare. Veprimi zhvillohet në Greqi. Greku është prej një kohe të gjatë punëtor i suksesshëm. Amerikani u caktua kohët e fundit në krye të degës greke të kompanisë.
- N do të marrin një kopje të dialogut, ku pjesa e atribuimit (kolona djathtas) paraprakisht është palosur nga M dhe ende nuk mund të shikohet. Sipas roleve të dhëna, N lexojnë dialogun dhe pastaj diskutojnë në grupe të vogla arsyet e defekteve në komunikim.
- Pastaj ata e hapin fletën e palosur dhe lexojnë atribuimet në kolonën e djathtë. Ata diskutojnë në çifte se si u përftuan këto atribuime.
- Reflektim dhe diskutim me tërë klasën:
- Cilat janë arsyet kryesore për dështimin e komunikimit?
- Cilat janë vlerat, sjelljet dhe pikëpamjet kulturore të veçanta që mund të kenë çuar peshë në sjelljen e dy burrave?
- Cili mund të jetë hapi tjetër për një qasje konstruktive ndaj situatës? (Këtu duhet të mblidhen strategjitë e komunikimit ndërkulturor.)
- Çfarë përvojash të tilla kanë bërë N vetë?
FP – Mbikëqyrësi i ri amerikan dhe punëtori i tij grek
Fletë pune «Dialogu» për nxënës/e
Sjellja/të thënat | Atribuimi: interpretimi/hamendësimi |
Amerikani: Sa kohë të duhet ty për të përfunduar këtë raport? | Amerikani: Unë e lut atë të marrë pjesë;unë dua ta angazhoj në marrjen e vendimit. |
Greku: Nuk e di. Sa kohë duhet të kem në shfrytëzim? | Greku: Çka është kjo? Ai është shefi. Pse nuk më jep ai udhëzim të qartë? Amerikani: Ai nuk pranon të marrë përgjegjësi. |
Amerikani: Ti mund ta vlerësosh vetë se sa zgjatë kjo. | Amerikani: Ai duhet të marrë përgjegjësi për veprimin e vet. Greku: Sa pa lidhje! Më mirë t‘ia jap një përgjigje. |
Greek: mirë, dhjetë ditë. | Amerikani: ai është i paaftë për ta vlerësuar saktësisht kohën. Ky vlerësim është krejt joreal. |
Amerikani: Më mirë 15. A pajtohesh për ta kryer punën në 15 ditë? |
Amerikani: Unë i ofroj atij një marrëveshje. Greku: Mirë, ai kërkon 15 ditë, ai është shefi. |
Në të vërtetë për raportin duheshin 30 ditë pune. Pra, greku punoi ditë e natë dhe në fund të ditës së 15-të ai kishte nevojë edhe për një ditë tjetër. |
|
Amerikani: Ku është raporti? | Amerikani: Unë kontrolloj që ai të respektojë marrëveshjen. Greku: Ai do të ketë raportin. |
Greku: Ai do të jetë gati nesër. | Të dy: Raporti ende nuk është gati. |
Amerikani: Por ne jemi marrë vesh që ai të jetë sot i përfunduar! | Amerikani: Unë duhet ta mësoj këtë që t‘i respektojë marrëveshjet. Greku: Ky shef budalla, jokompetent! Jo vetëm që më ka dhënë udhëzime të gabuara, por edhe nuk e çmon një herë që unë një punë të një 30-ditëshi e përfundoj për 16 ditë. |
Greku ia jep përmbarimin. Amerikani është i befasuar. |
|
Greku: Për një njeri të tillë unë nuk mund të punoj. |